ഒന്ന്.
ശ്യാമ സുന്ദര കോടി കൊടികളുടെ നാട്.
പച്ചയില്‍ കുതിര്‍ത്ത- ദൈവം, മഞ്ഞയില്‍ കവിഞ്ഞ- പുനിതന്‍, കടും നീലയിലും കാവിയിലും സാരംഗവരകളിലും പണിത- സാമുഹ അവബോധം, ചോരചുവപ്പില്‍ – വിയര്‍പ്പ്, അരിവാള്‍, മറ്റേതോ നാട്ടില്‍ കുഴിച്ചു മൂടിയ ഒരപ്പൂപ്പന്‍ (മാര്‍ക്സ്).
അങ്ങനെ അങ്ങനെ എത്രയെത്ര നിറങ്ങള്‍. Continue reading “കൊടികള്‍ക്ക് വേണ്ടി.”
“നീ വല്ലതും കഴിച്ചോ?” എന്നത്തേയും പോലെ വേനല്‍ അവധിക്കു വീട്ടില്‍ വരുമ്പോഴുള്ള അമ്മച്ചിയുടെ ഈ ചോദ്യത്തിനു തലയാട്ടികൊണ്ട് ലിവിംഗ് റൂമിലെ വെല്‍വെറ്റ് ദിവാനിലേക്ക് ഞാന്‍ ചാടികേറി. കുറച്ചു കാര്‍ട്ടൂണ്‍, പിന്നെ ഒരുറക്കം, പിന്നെ അമ്മച്ചിയുടെ വക വഴക്കും ഡിന്നറും- പതിവൊന്നും തെറ്റിക്കാന്‍ പാടില്ലല്ലോ.
“കാത്തു!!”
അന്ന് പക്ഷേ അമ്മച്ചിയുടെ വിളി ഒരല്പം നേരത്തെ ആയിരുന്നു, ടെക്ക്സ്റ്റര്‍ തുടങ്ങിയിട്ട് അധികം ആയിട്ട് പോലും ഇല്ല.. ശോ! ഈ അമ്മച്ചി.
“എന്തോ?” ഞാന്‍ ഉറക്കെ അലറി. “ആ” എന്ന് അലറിയാല്‍ അപ്പച്ചന്‍ വഴക്ക് പറയും. നല്ല കുട്ട്യോള്‍ “എന്തോ” എന്നാ വിളി കേള്‍ക്കുന്നേ എന്നാ അപ്പച്ചന്‍ പറയുന്നേ.. ആ, ഇനി ആദ്യത്തെ ദിവസം തന്നെ വഴക്ക് വേണ്ട – എന്തോ എങ്കില്‍ എന്തോ.
Continue reading “കാത്തുമ്മയുടെ ആട്”
